Yo!

Yo!

Friday, July 13, 2007

Three weman.

Three weman.ผู้หญิง 3 คน
รักมาก ... รักจนไม่รู้ว่า ผมรักใครมากกว่าใคร ...รู้แต่ว่า ... ผม ... ไม่สามารถเลือกใครเพียงคนหนึ่งคนเดียวได้ ... ไม่สามารถขาดใครคนหนึ่งคนใดได้
ผู้หญิงคนแรก ... เป็นคนที่คอยดูแล เอาใจใส่ ห่วงใยผมเสมอผมรู้ว่าเธอรักผม มากกว่าชีวิตของเธอเสียอีกหลายปีมาแล้ว ที่เธอทำงานหนักเพื่อผมทำงานหนักยิ่งกว่าคนรับใช้ผมเสียอีกแม้บางครั้งเธอดูจะจู้จี้ขี้บ่นไปบ้าง ...แต่ทั้งหมดทั้งสิ้นผมรู้สึกได้ด้วยหัวใจว่า ... ผมเป็นคนที่เธอรักที่สุดในโลกถึงแม้ว่าในนาทีนี้ เราจะอยู่ห่างไกลกันบ้าง ...แต่เธอ ... ยังอยู่ในหัวใจของผมเสมอผมยังจำอ้อมกอดอันอบอุ่นของเธอสายตาอันอ่อนโยน ... หัวใจที่พร้อมจะร้องไห้เมื่อเวลาที่ผมเจ็บปวด
ผู้หญิงคนที่สอง ... เป็นคนที่ผมใกล้ชิดที่สุดคนนึงในวันนี้ ... เธอเป็นกำลังใจให้ผมต่อสู้ เป็นที่ปรึกษาเวลาที่ผมมีปัญหาเป็นคนที่ผมยอมที่จะแสดงความอ่อนแอออกมาให้เห็น..เธอเป็นคนแรกที่จะยื่นมือมาดึงให้ผมลุกขี้นในวันที่ผมพลาดล้มลง..และเมื่อผมเงยหน้ามาสบตากับเธอ ...ผมก็จะรู้ในทันทีว่า ... ผมจะต้องสู้ต่อไป
ผู้หญิงคนที่สาม ... ร่าเริง บริสุทธิ์ดวงดาอันซุกซนของเธอ ทำให้ผมมีรอยยิ้มได้เสมอแม้ในเวลาที่แสนเหน็ดเหนื่อยผมรู้สึกถึงการมีความสุขที่สุดในโลกเมื่อมีเธออยู่ในอ้อมกอดผมชอบแอบมองเธอเวลาเธอนอนหลับ ...ชอบแอบสูดดมเส้นผมของเธอ กลิ่นยาสระผมจาง ๆมันทำให้ผมมีความสุขเหลือเกิน ...เธอเป็นคนที่ทำให้ผมรู้สึกแทบตายเมื่อเห็นเธอเจ็บปวดคำพูดเพียงคำสองคำของเธอสามารถทำให้โลกทั้งโลกสว่างสดใสอย่างไม่น่าเชื่อในความรู้สึกของผมผมรู้สึกว่า ผมเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกได้ ...ถ้าวันนึง ... ผมกลับมาถึงบ้าน แล้วพบเธอทั้งสามคนอยู่ในบ้านผมพร้อม ๆ กันผมคงเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกที่ได้ยินเพียงคำพูดบางคำจากพวกเธอ ..." หิวมั๊ยลูก " ... " เหนื่อยมั๊ยค๊ะที่รัก " ... "หนูคิดถึงพ่อค่ะ "

No comments: